Bir işin ters gitti mi. Basacak 50 kişi hazır bekliyor. Sanki senin düşmeni dört gözle bekliyorlar.
Destek çıkmak yok. El uzatmak yok. Bu nasıl bir düzen nasıl bir anlayış.? Hep çıkar, hep menfaat, hep dedikodu.

Gazeteciyiz, işimiz gereği çok şeye tanık oluyoruz.
Ama her gördüğümüzü yazamıyoruz, her duyduğumuzu da konuşamıyoruz.

Burası Kahta.
Bıçak ucu gibi bir yer.
Rahmetli Reme Ceve'nin çok güzel bir lafı vardı, kulağıma küpe olmuştur.
"Kahta’da yaşayan insan bıçak ucuna benzetirdi."
Hakikatten öyle.
Bir işin ters gitti mi, bir sendeletin mi, anında 50 kuyruk yapıştırırlar arkana.
“Yaramaz adamdı, iş bilmezdi zaten, olacağı beli idi” derdi.

İşlerin biraz iyi gitti mi, biraz toparlandı mı da.
“IIIIIRRRR… Bu namusuz ne yaptı da birden köşelik oldu ?”derdi.

Yane anlayacağımız Ne düşene merhamet var, ne yükselene hayır dua var.
O yüzden bu memlekette yaşayan kişi dikkatli yürümesi lazım.

Ayağın bir kayarsa altında kalırsın.

Kahta’da yaşamak, bıçak ucunda yürümek gibi.
Bu memlekette kimsenin ayağı kaymasın. Çünkü bir kayirsa, tutan değil üstüne basacak 50 kişi var.
Benden demesi.

Hasan Kaya: Köşe Yazısı