Kahta’nın yılların yükünü taşıyan eski çarşı herkesin bir anısı bir izi olan yer.

Bir sabah uyandılar çarşı “Rezerv alan ilan edildi” denildi miş. ardından “kentsel dönüşüm” lafları dolaşmaya başlamıştı.

Başta kentsel dönüşüm denildi ama neyin ne olduğu tam anlatılmadı. İnsanlara bilgi vermek yerine söylentilere kulak verdi, çünkü o zaman resmi bir bilgilendirme yapılmamıştı.

Durum böyle olunca da haliyle halk karşı çıktılar. Ve bu işin sonunda olan da güvene’de oldu.

Sonrasında kurumlar harekete geçti, toplantılar yapıldı, istişareler düzenlendi ama artık çok geçti. Güven bir kere sarsılmıştı.

O süreçte birçok hak sahibi çözüm aramaya başlarken soluğu mahkemede aldılar, çarşı esnafı da sesini yükseltmeye başladı. Ama süreç sanki oldu bittiye getirildi gibi bir hava esti.

Esnaf mahkemeye gitti, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı projeyi iptal etti. Yıkım durduruldu.

Ben diyorum ki kimse kendi malının düşmanı olmaz. Kim istemez çarşısı daha güzel olsun, daha düzenli olsun.? Keşke ilk başta halkla tek tek konuşulsaydı. Gerekirse herkesin kapısı çalınıp, “Biz ne yapıyoruz, neden yapıyoruz.?” diye anlatılsaydı. Belki de bugün çok daha umut dolu bir tabloya bakıyor olurduk.

Şimdi geriye sadece bir soru kalıyor.
Çarşıyı dönüştürmek mi zordu, Yoksa halkı bilgilendirmek mi ?

Hasan Kaya: Köşe Yazısı