Geçtiğimiz gün Nemrut Dağı’na çıktım. Kahta tarafından çıkanlar bilir neredeyse 1 kilometrelik bir zorlu yürüyüş sizi bekliyor.

Malatya yönünden gelen araçlar Nemrut’un dibine kadar getiriyor. Yani yüriyüş yok, zahmet yok doğrudan zirveye sıfır mesafeye ulaşıyor.

Şimdi Bu adalet mi.?

Adıyaman tarafından gelen yerli ve yabancı turistler neden eziyet çeksin.? Aynı dağ aynı heykeller ama bir tarafa çile, diğer tarafa konfor.

Bu nasıl bir uygulama.?

Dönemin Turizm Bakanı Ertuğrul Günay ile dönemin Adıyaman Valisi Halil Işık bu konuya el atmaya çalışmıştı. Duyduğumuza göre Malatya tarafındaki yolu en azından bir noktada sınırlamak, yani herkes için eşit hale getirmek istemişlerdi. Ama ne olduysa o girişim havada kaldı.

Bugün halamalatya tarafından gelen araçlar, Nemrut’un dibine kadar ulaşabiliyor.

Dün ben çıktım şahit oldum, Yaşlı bir amca yokuşta zorlandı bir kadın çocuğunu sırtında taşımaya çalıştı. Hemen aklıma Malatya tarfı geldi. Oradan gelenler maşallah kırmadan dökmeden rahat rahat zirveye ulaşıyor.

Buradan sesleniyoruz:

Turizm Bakanlığı, Adıyaman ve Malatya Valiliklerine.

Ya bu çifte standardı kaldırın ya da gelin bu iki yolu birleştirin. Madem Malatya tarafı dağın dibine kadar yol yapmış o zaman bu yol Adıyaman tarafından da bağlansın. Hem turizm rahatlar hem bölge canlanır.

En azından herkes aynı yoldan, eşit şartlarla çıkmış olur.

Hasan Kaya : Köşe Yazısı