Kırkayağının kırkını da rahatlıkla kullanarak güzel güzel yürürken karşısına çıkan bir dalkavuk, onun eşsiz hafızasına övgüler düzmeye başlar ve hiçbir zaman yirmi birinci ayağından önce on ikinci ya da otuz beşinciden önce yirmi dokuzuncuyu atmadığını söyler. Acımasızca özbilinç kazandırılan zavallı kırkayak artık bir adım bile atamaz olur.

Bazen sizi övenlerin amacı aslında iyilik değildir. Kafanızı karıştırıp hata yapmanız için bilinçli bir eylem de olabilir övgü.
Bazı şeyleri bilmek konfor alanını bozabilir.

Mesnevi'de bir hikaye anlatılır:
Hz. Musa bir gün daÄŸlarda dolanırken Allah’a dua eden bir çobana rastlar. Çoban kendini duaya o kadar kaptırmıştır ki bu içten hali Hz.Musa’nın dikkatini çeker.

Çobana yaklaşır ve duasını dinlemeye baÅŸlar ama bir de ne duysun! Çoban: ‘Allah’ım! Seni ne kadar severim bir bilsen, senin için sürümdeki en yaÄŸlı koyunu keseyim. Sen iste koyun kavurması yapayım. Sen dile ayaklarını yıkayım, kulaklarını temizleyip, bitlerini ayıklayayım. Ben sana çok hayranım.’ diyor ve Allah’a olan aÅŸkını kendine has o saf üslupla dile getiriyormuÅŸ.

Hz.Musa çobanın bu duasını duyunca köpürür ve onun haddini aÅŸtığını düşünerek: ‘Seni cahil adam! Hiç böyle bir dua olur mu? Allah’ın ayakları mı var? Sen kafir oldun! Hemen tövbe et!’ diyerek azarlar. Adam bu sözler karşısında adeta yerin dibine girmiÅŸtir ama peygamber haksız olacak deÄŸildir ya! Son derece mahcup ve mahzun bir edayla tövbe eder.

O akÅŸam Hz.Musa Rabbinden bir ses iÅŸitir. Allah: ‘Ey Musa! Sen buluÅŸturmaya mı geldin ayırmaya mı? Åžu garip çobanı azarladın. Oysa biz ondan razıydık. O inancında samimi idi. Biz kelimelere bakmayız, niyete bakarız! Kelimelere bakacak olsaydık yeryüzünde insan kalmazdı!..’ diye ihtar eder peygamberini. Hz.Musa anlar yaptığı hatayı ve hemen ertesi gün çobanı bulmaya gider. Onu bulduÄŸunda sırtını okÅŸar ve: ‘Ey dost, ben hatalıyım, beni affet. Sen en iyisi bildiÄŸin gibi dua et. Çünkü böylesi Allah katında daha kıymetlidir!’ der.

Çoban kendi hal diliyle, potansiyeli kadar, elinden geldiğince, sözcükleri yettiğince dua etmiş ancak bir peygamber tarafından azarlanmıştır.

Oysa çok bilmek değil samimiyet ile bildiğini yaşamaktır esas olan.

Yazar Chuck Palahniuk 'un "bütün bunları öğrendim ve artık geri dönüşü yok. Cahillik bir zamanlar sonsuz mutluluktu" ya da Thomas Gray 'in "cehalet saadettir." sözlerine atıfta bulunan bir fabldır kırkayak hikayesi.

Siz samimi olup bildiğiniz yoldan yürüyün ve sizi övenlerin övgüsüne kanıp sakın kibre kapılmayın yoksa yürürken hangi ayağınızı atacağınızı dahi unutursunuz....

Hikmet Kızıl